Zwoje z Qumran

^{Nowo odnalezione zwoje są napisane w języku greckim, który ówcześnie był “urzędowym” językiem basenu Morza Śródziemnego. Według Wolfganga Zwickela – wykładowcy Starego Testamentu i archeologii biblijnej na Uniwersytecie w Moguncji – oznacza to, że te fragmenty tekstu zostały już wtedy przetłumaczone.}

^{Warto zaznaczyć, że w tamtych czasach greką posługiwali się jedynie uczeni w Piśmie.}

^{W zwojach znajdziemy fragmenty ksiąg dwunastu Proroków Mniejszych, w tym Nahuma i Zachariasza – należą one do Starego Testamentu.}

^{Badacze uważają, że mogą być powiązane ze zwojami odnalezionymi w tym samym miejscu w 1948 roku które datuje się na lata 150-170 p.n.e., zawierają całe księgi lub fragmenty Starego Testamentu, oprócz Księgi Estery. Potwierdzają one dokładność Biblii.}

^{Badacze przypuszczają, że nowo odnalezione Zwoje z Qumran mogły zostać ukryte w “Jaskini Grozy” podczas zbrojnego powstania Żydów przeciwko Rzymianom w latach 132-136 n.e. za czasów cesarza Hadriana.}

^{Tekst pochodzący z odkrytych zwojów pokrywa się z tym, co napisane jest w Biblii, dzięki czemu mamy więcej naukowych dowodów na prawdziwość tekstów dotyczących Ksiąg Proroków ze Starego Testamentu.}

Archeologia potwierdza wydarzenia

^{Według Dirka Schmitza z Muzeum Rzymsko-Germańskiego w Kolonii samą Biblię można traktować jako źródło archeologiczne – “Jeśli chce się zbadać warunki panujące w tamtym czasie, w okresie wielkanocnym, kiedy Jezus przychodzi do Jerozolimy, zostaje aresztowany i postawiony przed rzymskim namiestnikiem – to są to wszystko sytuacje, które znane są z zapisu historycznego”.}

^{INNE ODKRYCIA}

^{Kamień moabicki, zwany też Stelą Meszy, powstał w IX wieku przed naszą erą w Dibonie i opisuje historię buntu moabickiego króla Meszy przeciwko Izraelowi z punktu widzenia Moabitów. Został odnaleziony w 1868 roku w Dibonie (Jordania), potwierdza ataki Moabotów na Izrael, które są opisane w II Król. rozdz. 1 i 3.}

^{Listy z Lachisz – grupa 22 listów pisanych atramentem węglowym pismem paleohebrajskim na glinianych  ostrakonach. Listy te zostały odkryte w latach 1932-1938 podczas dwóch kampanii archeologicznych w trakcie wykopalisk w Lakisz (Tel ed-Duweir) 45 km na południowy zachód od Jerozolimy. – opisują atak Nebukadnesara na Jerozolimę w 586 r. p.n.e.}

^{Cylinder Cyrusa Wielkiego – wyoblony walec gliniany, na którym król perski Cyrus II Wielki nakazał wyryć pismem klinowym napisy stanowiące jego deklarację polityczną po zajęciu Babilonu. Obiekt ten odkrył w 1879 archeolog Hormuzda Rassama w fundamentach E-sagili (świątyni Marduka w Babilonie). Zabytek obecnie znajduje się w Muzeum Brytyjskim w Londynie (BM 90920). – opisuje zdobycie Babilonu przez Cyrusa oraz wyzwolenie przez niego żydowskich jeńców.}

^{Kamień z Rozetty, zabytek piśmiennictwa staroegipskiego, którego odkrycie miało przełomowe znaczenie dla odczytania egipskich hieroglifów. Obecnie znajduje się w zbiorach Muzeum Brytyjskiego w Londynie. Został odkryty w 1799 roku w Egipcie przez kapitana Pierr’a-Francois Boucharda w trakcie wyprawy Napoleona do Egiptu. Zapisany w trzech językach – pismem hieroglificznym, demotycznym oraz po grecku. Przyczynił się do odkrycia tajemnicy hieroglifów. Zrozumienie hieroglifów pomogło potwierdzić autentyczność Biblii.}

^{Bez pracy archeologów nie wiedzielibyśmy, które wydarzenia można uznać za historyczne – czyli takie, które można potwierdzić dowodami – a które to jedynie opowieści przekazywane z pokolenia na pokolenie.}

^{Informacje zawarte w Biblii od lat fascynują historyków i archeologów, którzy szukają źródeł, które mogłyby je potwierdzić. Dzięki ich ciężkiej pracy na światło dzienne wychodzą fakty, które pomagają rozstrzygnąć wieloletni spór na linii religia-nauka.}

Autor: Ada Stachowicz

źródło; wikipedia

______________________________