Ponad 51% terenów kraju jest pod ochroną – to największy odsetek spośród wszystkich krajów azjatyckich. Większość obszarów to nietknięte lasy przez rękę człowieka, które zamieszkują zagrożone wyginięciem królewskie tygrysy bengalskie, nieuchwytne lamparty śnieżne czy czarne żurawie i słonie.
Ochrona środowiska jest jednym z czterech filarów filozofii szczęścia narodowego brutto w Bhutanie. To jedyny kraj, w którym rozwój mierzony jest tego typu wskaźnikiem. Kolektywne społeczeństwo bardzo dba o kultywowanie tradycji. Do dziś można spotkać ludzi ubranych w ludowe stroje, a do 1999 roku obywatele nie posiadali telewizorów i internetu.
Uważa się, że szczęście jest tam ważniejsze od zasobności portfela. Większość mieszkańców uważa się za osoby szczęśliwe i rzekomo nie ma to wpływu na to rosnący dług publiczny państwa ani bezrobocie z jakim zmaga się społeczeństwo.
Głównym celem filozofii SNB jest uzyskanie zrównoważonego rozwoju kraju, poprzez zachowanie równowagi między wzrostem ekonomicznym a rozwojem duchowym mieszkańców.
Autor; Dominik Serwacki
źródło: worksthatwork.com / worldwildlife.org
