Raje podatkowe są jednym ze sposobów optymalizacji podatkowej, która ma na celu wyeliminowanie obowiązku płacenia podatku. Tutaj ważną kwestią jest, by zrozumieć, że celem działania krajów”rajów” podatkowych jest uniknięcie opodatkowania, a nie uchylenie się od opodatkowania. To znaczna różnica, kraje te nie są oszustami podatkowymi, za jakie się je uważa. Każde przedsiębiorstwo ma na celu dążenie do zmniejszenia zobowiązań podatkowych. Raje podatkowe stały się jedną z najbardziej kontrowersyjnych metod, jakie stosują przedsiębiorcy.
Raje podatkowe nie mają płynnej struktury. W wielu krajach obciążenia podatkowe są różne, dlatego mogą być korzystne dla podatnika lub też nie. Wszystkie one regulowane są przepisami prawnymi -podatkowymi, jakie przyjmuje dany kraj. Za raj podatkowy uważa się kraj, który sam ustala swoje prawo podatkowe niezależnie, a nawet wbrew ustawom obowiązującym w krajach członkowskich.
Raje podatkowe – co je wyróżnia?
Zupełny brak podatków lub bardzo niskie.
Przepisy podatkowe nie są regulowane i mało przejrzyste.
Nie nawiązują współpracy z innymi państwami, jeśli chodzi o stopę podatkową.
Ich wymogi są nieco inne, pozwalają na prowadzenie działalności na swoim terytorium, jednak dochód nie musi ulegać opodatkowaniu.
Minister Finansów sporządził listę krajów, które ich zdaniem są szkodliwe, i stosują konkurencję podatkową dla PIT. Za kraje „raje” podatkowe uważa się; Malediwy, Seszele, Barbados, Bahamy, Monako, Liechtenstein czy Andore.
Dla polskich podatników optymalizacja podatkowa może okazać się nie tak bardzo korzystna. W Polsce przedsiębiorcy podlegają ustawie o PIT, jest to nieograniczony i ograniczony obowiązek podatkowy. Nieograniczony obowiązek podatkowy na mocy art. 3 ust. 1 ustawy o PIT obejmuje każdą osobę fizyczną mającą miejsce. To oznacza, że przedsiębiorca mieszkający na terenie Polski, ma obowiązek cały swój dochód opodatkować w Polsce. Jeśli przedsiębiorca osiągnął dochody poza terytorium Polski, to i tak będzie musiał je opodatkować w Polsce. Rzeczpospolita Polska nie podpisała umowy, o unikaniu podwójnego opodatkowania, dlatego też przedsiębiorca, choć wykaże dochód w kraju „raju” podatkowym, będzie musiał opodatkować dochód w Polsce.
Ustawa z dnia 25 lipca 2008 roku o tzw. uldze abolicyjnej reguluje dochód uzyskany poza granica Polski. Ulga ta przysługuje podatnikom, których dochód powstał za granica, a nie mogą skorzystać ze zwolnienia podatku w Polsce. Dotyczy to przedsiębiorców, którzy w danym roku nie osiągnęli dochodów ze źródeł na terenie Polski, a ich dochód powstał w kraju „raju” podatkowym. Wówczas dochód nie podlega opodatkowaniu w Polsce, ponieważ korzysta z ulgi abolicyjnej.
Przedsiębiorcy, z siedzibą w kraju „raju” podatkowym bardzo mylnie uważani są za oszustów. Ogół społeczeństwa przypina im bardzo łatwo łatkę” oszustów podatkowych”. Często firmy te są bezprawnie posądzane o malwersacje finansowe, oszustwa, co może wiązać się utrata reputacji, spadkiem sprzedaży, bądź mniejszą popularnością.
Kraje „raje” podatkowe od zawsze były przyczyna kontrowersji, jednak nie w każdym przypadku chodziło o oszustwa podatkowe. Ich celem była od zawsze optymalizacja podatkowa i zminimalizowanie opłat. Dobrze jest zasięgnąć porady prawnej, jeśli chce się zakładać działalność w raju podatkowym. Ponieważ potrzebne są szczegółowe informacje na temat istniejącego ryzyka, jakie może ponieść potencjalna firma.
Autor: Agata Geronin
