CNRS (Le Centre National de la Recherche Scientifique – Narodowe Centrum Badań Naukowych) to jedna z najważniejszych instytucji badawczych na świecie, ciesząca się uznaniem za doskonałość swojej pracy naukowej.
Jest punktem odniesienia zarówno w świecie badań i rozwoju, jak i dla ogółu społeczeństwa.
Jean-Marc Sabatier już w marcu 2020 roku jako pierwszy zrozumiał, że SarsCov2 ingerował w układ hormonalny, fizjologiczny układ zwany układem renina-angiotensyna, obecny w całym organizmie, niezbędny do funkcjonowania organizmu człowieka i odpowiedzialny za odporność wrodzoną.
Badania jego zespołu zostały generalnie zignorowane przez naukową społeczność.
Dlaczego?
Pierwsza część tekstu, będą to pytania, potem wnioski uniwersalne – podsumowanie.
Nie zabraknie cennych uwag tego naukowca o możliwych skutkach szczepień oraz o sposobach leczenia niektórych zaburzeń.
Druga część to już szczegóły naukowe, ale w miarę przejrzyście (tak oceniam) wyłożone.
PYTANIA
Co wiemy o układzie renina-angiotensyna, którego dysfunkcja powoduje choroby Covid?
W jaki sposób białko Spike wirusa, ale także białko Spike szczepionki, mogą wpływać na narządy płciowe mężczyzn i kobiet, zagrażając libido i płodności?
Co to jest zespół aktywacji komórek tucznych?
Czy wielokrotne dawki przypominające szczepionki przeciwko SARS-CoV-2 mogą wywołać zespół nabytego niedoboru odporności (AIDS)?
Czy powtórne szczepienie może prowadzić do zjawisk autoimmunologicznych lub je pogorszyć?
Jakie są zagrożenia związane ze szczepieniem kobiet w ciąży i dzieci?
Czy kod RNA dla białka Spike pozostaje w mięśniu naramiennym, jak to często twierdzono, czy może się przemieszczać do innych narządów?
Jak kontrolować ilość białka Spike produkowanego przez organizm, które może się różnić w zależności od osoby, wieku i które niekoniecznie byłoby odpowiednie?
Czy segmenty RNA można wpisać z powrotem do DNA?
Co wiemy o integracji z genomem?
Jakie jest pochodzenie długiego Covid?
Jak to zidentyfikować?
Jakie są fizjologiczne wyjaśnienia obserwowanych zjawisk?
Im więcej czasu mija, tym bardziej odkrywamy, że ta choroba układu oddechowego ma szczególny wpływ na kilka narządów.
Oprócz problemów z płucami lekarze i badacze odkrywają, że ten patogen może wpływać na nerki, narządy układu pokarmowego (jelita, wątroba), serce, mózg i skórę.
Te obserwowane powikłania nie wyjaśniają pochodzenia i mechanizmów tych zaburzeń, które często występują po zakażeniu i które nazywane są chorobami wywołanymi przez Covid lub chorobami po Covid lub nawet długim Covid.
Ważne jest, aby mieć świadomość, że duża część tych powikłań miała miejsce na skutek błędnie przyjętej polityki zdrowotnej, odrzucającej natychmiastowe terapie lekowe i witaminowe, które szybko i właściwie użyte, mogły nie dopuścić do rozwoju zaawansowanej choroby.
Część pierwsza
Jean-Marc Sabatier:
Właściwie uważam, że istnieje prawdziwy podział między ludźmi, którzy są bardzo przychylnie nastawieni do szczepień, a tymi – zwanymi konspiratorami – którzy wierzą, że stosunek korzyści do ryzyka tego szczepienia (i związanych z nim dawek przypominających) jest niekorzystny.
Utrzymuje to panujący trend o konieczności obowiązkowych i nadmiernych szczepień populacji, niezależnie od wieku i czynników ryzyka zaszczepionych.
Istnieje niezrozumiałe na poziomie zdrowotnym pragnienie kontynuowania szczepień szczepionkami, które są nieskuteczne w przypadku infekcji i przenoszenia obecnych wariantów SARS-CoV-2, a których niebezpieczeństwo w mniej lub bardziej długoterminowej perspektywie jest oczywiste.
Zaciekłe pragnienie cenzurowania mediów, badań i istotnych informacji naukowych ukazujących niebezpieczeństwa związane z tymi szczepionkami (białko Spike, nanocząsteczki lipidów i inne) wydaje mi się na tym etapie niezdrowe, a nawet diaboliczne.
Wydaje się również, że potencjalne zabiegi nie są wyceniane tak, jak powinny (witamina D itp.).
Według dr Offita (eksperta ds. szczepionek z FDA) jesteśmy świadkami „manii przypominającej” zaaranżowanej przez laboratoria, które zachowują się jak agencje zdrowia publicznego”.
Według tego eksperta: „Nie robimy rzeczy, jak zwykle, to znaczy nauka powinna poprzedzać zalecenia. Tutaj jest na odwrót”.
Moim zdaniem, większość lekarzy zdaje się ślepo podążać za zaleceniami autorytetów zdrowotnych.
Wydaje się, że te organy służby zdrowia ślepo podążają za instrukcjami państwa francuskiego, a względy polityczne wydają się przeważać nad aspektami czysto zdrowotnymi.
Jest to godne ubolewania i szkodliwe dla zdrowia. Do chwili obecnej istnieje wyraźny problem z rozpowszechnianiem wiedzy naukowej, gdy nie sprzyja ona szczepieniom przeciwko SarsCov2.
Warto zauważyć, że niektóre kraje sprzeciwiają się obecnie dyktaturze zdrowia obowiązkowych szczepień.
Część druga
Na początku pandemii i we współpracy z dwoma dyrektorami laboratorium wirusologicznego w Wuhan badaliśmy sposób działania wirusa SarsCov2, gdy atakuje nasz organizm.
Zauważyłem, że receptor komórkowy ACE2 (enzym konwertujący angiotensynę 2), z którym wiąże się wirus (poprzez białko Spike), należy do rozległego układu fizjologicznego i hormonalnego, zwanego układem renina-angiotensyna (RAS).
RAS jest bardzo złożony i wszechobecny w organizmie człowieka (i ogólnie ssaków), ponieważ znajduje się w różnych narządach i tkankach, takich jak serce, płuca, mózg, wątroba, nerki, jelita, śledziona, trzustka, nadnercza, układ naczyniowy (naczynia krwionośne), narządy rozrodcze, oczy i skóra.
RAS kontroluje również odporność wrodzoną (tzw. „niespecyficzna” pierwsza linia obrony organizmu w przypadku zaatakowania przez drobnoustrój), oraz mikroflory jelitowej (i prawdopodobnie jamy ustnej, pochwy i skóry).
Jest to najważniejszy układ dla funkcjonowania organizmu człowieka, kontrolujący m.in. funkcje autonomiczne nerek, płuc i układu krążenia.
Wcześnie dotarło do mnie, że prawdziwym winowajcą epidemii Covid-19 był właśnie dysfunkcyjny ARS, a nie (bezpośrednio) wirus.
Dlaczego ?
Ponieważ wszystkie zaburzenia opisane w tym czasie i związane z Covid-19 (takie jak zwłóknienie tkanek, powiększenie narządów, niewydolność oddechowa, w tym zespół ostrej niewydolności oddechowej!), zostały już wymienione jako patologie wynikające z dysfunkcji RAS i to na długo przed pojawieniem się SarsCov2.
W związku z tym opublikowaliśmy artykuł naukowy w kwietniu 2020 r., który opisywał pełny tryb działania SarsCov2 na ARS, w tym znane lub przewidywane patologie Covid-19.
Wśród przewidywanych chorób wymieniliśmy koagulopatie i zakrzepice (które normalnie są „przeciwstawne”, ponieważ jedna odpowiada niedoborowi krzepnięcia w przeciwieństwie do drugiej, która odpowiada nadkrzepliwości!), miażdżycę, uszkodzenia narządów rodnych, choroby oczu (retinopatia, jaskra), zaburzenia neurologiczne, cukrzyca typu 2 (nietolerancja glukozy) oraz inne choroby autoimmunologiczne i nowotwory.
Opisaliśmy, że na poziomie RAS receptorem komórkowym odpowiedzialnym za te różne patologie jest AT1R (receptor angiotensyny-2 typu 1).
Ten niezbędny do funkcjonowania organizmu człowieka receptor staje się bardzo „szkodliwy” w przypadku nadmiernej aktywacji, ponieważ ma działanie pronadciśnieniowe, prozapalne, prooksydacyjne, prozakrzepowe, proangiogenne, profibrotyczne, prohipertroficzne i redukuje tlenek azotu (NO) biorący udział w zjawiskach odpornościowych, zapalnych i pamięciowych.
Receptor AT1R kontroluje zatem wiele ścieżek sygnałowych w komórkach i jest naprawdę „fabryką gazu” naszego ciała.
W niniejszym artykule po raz pierwszy przedstawiono zatem sposób działania SarsCov2 na nasze komórki oraz wyjaśnienie pochodzenia chorób Covid-19.
Była to w pełni złożona „układanka” w czasach, gdy badacze z całego świata szukali fragmentów układanki…
Osobiście sądziłem, że ten artykuł – którego treść naprawdę wyprzedzała swoje czasy – być może pozostanie niezauważony z dwóch głównych powodów: po pierwsze nie został opublikowany w „dużym” czasopiśmie o międzynarodowej renomie (takim jak Lancet, Nature itp.), następnie artykuł ujawnił „nietypowy” sposób działania wirusa: dla naukowców było niewyobrażalne, że SarsCov2 nie był bezpośrednio odpowiedzialny za patologie Covid-19.
Ze swojej strony zawsze byłem przekonany, że choroby Covid-19 wynikają z dysfunkcji RAS poprzez nadaktywację „szkodliwego” receptora AT1R.
Czy receptor ACE2, który jest celem wirusa, nie należy do RAS? Dlatego logiczne jest, że obecność wirusa powoduje zakłócenie tego wszechobecnego systemu.
Wiem, że pewnego dnia, dzięki pracom prowadzonym na ten temat przez różne laboratoria na całym świecie, stanie się oczywiste dla każdego, że nadmiernie aktywowany receptor RAS i AT1R rzeczywiście leżą u podstaw patologii Covid-19.
Prace eksperymentalne przeprowadzone przez różne laboratoria badawcze na całym świecie w ciągu ostatnich dwóch lat potwierdzają centralną rolę dysfunkcji RAS (poprzez nadaktywację receptora AT1R wywołaną nadmiarem angiotensyny-2) w chorobach Covid-19.
Ten nadmiar angiotensyny-2 u pacjentów z Covid-19 został nawet zaobserwowany w słynnym instytucie w Marsylii (Dr Devaux, IHU-Méditerranée Infection).
Prawdą jest również, że ten pierwszy opublikowany przez nas artykuł, prawdziwie pionierski w tej dziedzinie, prawie nigdy nie jest cytowany przez badaczy z powodów, które mi umykają.
Nie jest to wielka sprawa, ponieważ ważne jest, aby naukowcy/lekarze zdali sobie sprawę z kluczowej roli receptora AT1R w różnych patologiach Covid-19, aby nie tracić czasu na zrozumienie patogeniczności SarsCov2 i opracowanie odpowiednich zabiegów.
Jednocześnie umożliwia to wyjaśnienie szkodliwych skutków potencjalnie związanych z obecnymi szczepionkami i zaradzenie im.
Czy wśród skutków wywołanych przez SarsCov2 lub przez białko szczepionki jest uszkodzenie narządów płciowych, narządów rozrodczych? Jak te ataki są możliwe? Jakie mechanizmy są zaangażowane w te ataki?
U ludzi SarsCov2 może atakować jądra, penisa i prostatę. U kobiet wirus może zaatakować macicę (endometrium) i jajniki.
Dlaczego te ataki są możliwe?
Ponieważ SARS-CoV-2 rozpoznaje receptor komórkowy ACE2, który służy jako miejsce wiązania umożliwiające infekowanie komórek; receptor ten jest bardzo rozpowszrchniony w komórkach męskich i żeńskich narządów rozrodczych, co czyni je bardzo podatnymi na wirusa.
W męskim układzie rozrodczym elementy RAS (ligandy/hormony i różne receptory enzymatyczne) znajdują się w jądrach, nasieniu i płynie nasiennym.
Niektóre funkcje przypisywane temu „lokalnemu” RAS to utrzymanie elektrolitów w osoczu nasienia, regulacja steroidogenezy (synteza hormonów steroidowych, w tym męskich hormonów androgenowych) i spermatogenezy (proces wytwarzania plemników w jądrach), kurczliwość najądrza, i funkcje plemników.
Tak więc podczas infekcji u ludzi SARS-CoV-2 może potencjalnie zmieniać produkcję hormonów androgenowych (w tym testosteronu) i plemników poprzez swoje działanie na SRA obecne w męskim układzie rozrodczym.
Tak więc angiotensyna-2 i receptor AT1R należą do kluczowych elementów „lokalnego” RAS.
Hormon angiotensyna-2 bierze udział w regulacji w dół produkcji testosteronu i regulacji wzrostu jąder, podczas gdy receptor AT1R hamuje spermatogenezę i produkcję testosteronu.
Jakie problemy powodują?
U osób zakażonych SarsCov2 zaburzenia erekcji (ze względu na działanie zwężające naczynia krwionośne nadaktywnego receptora AT1R), zmniejszony rozmiar (atrofia) prącia i jąder oraz zaburzenia libido (u obu płci), które są „widoczne” jako skutki tych ataków wywołanych dysfunkcją RAS.
Negatywny wpływ SarsCov2 (lub szczepionkowego białka Spike) na spermatogenezę i produkcję testosteronu może wpływać na męską płodność.
Rzeczywiście, znaczenie RAS dla płodności lub niepłodności zostało do tej pory szeroko zademonstrowane, zarówno u mężczyzn, jak i u kobiet.
U kobiet odnotowano zaburzenia cyklu miesiączkowego. Niektóre kobiety przestają miesiączkować, inne miesiączkują w sposób ciągły, niektóre kobiety po menopauzie ponownie miesiączkują. Czy istnieje ryzyko niepłodności?
Kobiety mają ARS jajników (zwany OVRAS), który odgrywa kluczową rolę w fizjologii jajników i związanych z nimi chorobach jajników.
ARS jajnika ma duży wpływ na rozwój/atrezję pęcherzyka, owulację i wydzielanie hormonów steroidowych;
RAS jest zatem niezbędny do normalnej reprodukcji. Rzeczywiście, składniki tego RAS znajdują się w pęcherzyku jajnikowym, komórkach przedowulacyjnych osłonki i warstwy ziarnistej, jak również w komórkach poowulacyjnych luteiny ziarnistej.
RAS jajnika bierze również udział w regulacji steroidogenezy (syntezy hormonów steroidowych, w tym żeńskich hormonów estrogenowych).
Dysfunkcja ARS jajnika potencjalnie indukowana przez SarsCov2 może zatem wpływać na dojrzewanie i owulację oocytów (zmieniony cykl menstruacyjny) i prowadzić do zaburzeń lub patologii, takich jak niepłodność, rak jajnika, zespół policystycznych jajników itp.
Obecność przeciwciał autoimmunologicznych skierowanych przeciwko receptorowi AT1R może skutkować niepłodnością.
U kobiet możemy zatem zaobserwować (wraz z innymi potencjalnymi patologiami Covid-19) mniej lub bardziej znaczące i uniemożliwiające zaburzenie cyklu miesiączkowego.
Wirus SarsCov2 wiąże się (poprzez swoje białko Spike) z receptorem ACE2 komórek docelowych. Endometrium i układ naczyniowy składają się z komórek nabłonka i śródbłonka, które wyrażają – podobnie jak jajniki lub jądra – receptor ACE2 rozpoznawany przez białko Spike.
To pokazuje, że białko Spike (z SarsCov2 lub szczepionki) może działać bezpośrednio na endometrium i powiązane naczynia krwionośne.
SarsCov2 – poprzez białko Spike – powoduje zaburzenia krzepnięcia krwi, w tym trombocytopenię (zmniejszona liczba płytek krwi, które wspomagają krzepnięcie krwi).
Jest to spowodowane zjawiskiem zwanym hemofagocytozą, które występuje podczas zespołu aktywacji makrofagów indukowanych przez wirusa lub białko Spike zawarte w szczepionce.
Tak więc SarsCov2 lub szczepionkowe białko Spike są bezpośrednio odpowiedzialne za krzepnięcie i zaburzenia miesiączkowania obserwowane czasami u niektórych osób podczas infekcji wirusowej SarsCov2 lub po szczepieniu.
Warto zauważyć, że w niektórych skrajnych przypadkach po szczepieniu konieczne było usunięcie macicy (histerektomia).
Wydaje się, że problemy te pojawiły się po szczepieniu w populacji ogólnej.
Czy sama infekcja może spowodować takie same szkody?
Czy przed kampanią szczepień były osoby, u których po infekcji doszło do ataków na poziomie narządów płciowych?
Czy władze rozpoznają te problemy?
Jest wysoce prawdopodobne, że naturalna infekcja SarsCov2 może spowodować ten sam rodzaj uszkodzeń, ponieważ, podobnie jak białko Spike w szczepionce, wirus powoduje nieprawidłowe działanie SRA.
Niemniej jednak może wystąpić znacząca różnica w dostępności lub obciążeniu wirusem w ARS jajnika i/lub nadreprezentacja białka Spike szczepionki w układzie rozrodczym.
Wracając do szczepień, czy możemy przypisać wszystkie szkody białku Spike w szczepionce? Jakie potencjalnie szkodliwe skutki mogą powodować nanocząsteczki lipidowe niektórych szczepionek?
Uszkodzenia (mniej lub bardziej poważne) spowodowane zaszczepieniem białka Spike są obecnie dobrze udokumentowane i formalnie ustalone.
Jednocześnie istnieje ryzyko szkodliwych skutków potencjalnie związanych ze stosowaniem nanocząstek lipidowych (NP) w niektórych kompozycjach szczepionek, w szczególności szczepionkach mRNA.
Rzeczywiście, różne typy nanocząsteczek są zdolne do przekraczania barier biologicznych i wywierania toksycznego wpływu na narządy takie jak mózg, nerki, wątroba i narządy rozrodcze (jądra, najądrza, jajniki, macica).
NP mogą przekraczać bariery krew-jądra, łożysko i nabłonek, aby gromadzić się w narządach rozrodczych i uszkadzać je, niszcząc komórki Sertoliego i Leydiga, a także komórki rozrodcze.
Wpływa to na męskie narządy rozrodcze poprzez zmianę jakości, ilości, morfologii i ruchliwości plemników oraz żeńskie narządy rozrodcze poprzez zmniejszenie liczby dojrzałych oocytów i zakłócenie rozwoju pęcherzyków. NP mogą zaburzać poziom wydzielanych hormonów, wpływając na libido.
Mechanizmy zaangażowane w toksyczność nanocząsteczek opierają się na zapaleniu, stresie oksydacyjnym, apoptozie i/lub genotoksyczności.
Czy istnieje sposób na wyleczenie tych skutków ubocznych? Czy są nieodwracalne zmiany?
Odpowiednia suplementacja witaminy D w połączeniu z cynkiem i magnezem jest pożądana w profilaktyce, leczeniu lub łagodzeniu zaburzeń układu rozrodczego, ponieważ działa ona poprzez hamowanie „szkodliwej” nadaktywacji RAS (działając m.in. na produkcję reniny). ).
Należy zauważyć, że niektóre zmiany mogą być prawie nieodwracalne, takie jak zwłóknienie narządów lub tkanek.
Szczepionka opracowana z dzikiego szczepu Wuhan już nie działa, jest potencjalnie niebezpieczna, szczególnie u młodych ludzi w wieku rozrodczym, których szanse na poważną formę są prawie zerowe.
Nowe warianty podążają klasyczną ścieżką epidemiologiczną, czyli są coraz bardziej zaraźliwe, ale coraz mniej zabójcze.
Istnieje zarówno zmęczenie, jak i rosnąca nieufność do szczepionek, ze strony wielu osób, które początkowo popierały szczepienia.
Osobiście nie znam już nikogo wokół mnie, kto chciałby się zaszczepić lub otrzymać zastrzyk przypominający.
Biorąc pod uwagę brak skuteczności obecnych szczepionek i pojawienie się wariantów SarsCov2, które są z pewnością bardziej zaraźliwe, ale coraz mniej śmiertelne, a także pojawienie się niepożądanych skutków związanych ze szczepieniami lub szczepionkami przypominającymi, zrozumiałe jest, że zdrowy rozsądek osoby byłyby przeciwne niepotrzebnym i potencjalnie niebezpiecznym zastrzykom.
Zakażenie wirusem SarsCov2 może prowadzić do zespołu aktywacji komórek tucznych (MASA). Czym jest ta patologia? Jak to się manifestuje? Ile obejmuje objawów?
Przypominam, że w odporności wrodzonej, która jest „natychmiastową” odpowiedzią immunologiczną na patogeny, zaangażowane są różne typy komórek, w tym monocyty, makrofagi, komórki dendrytyczne, granulocyty (neutrofile, eozynofile, bazofile), komórki NK i komórki tuczne.
Komórki tuczne to komórki „wartownicze” znajdujące się głównie w tkankach łącznych, ale także w błonach śluzowych i innych narządach, w tym w skórze.
Te komórki tuczne uczestniczą w obronie naszego organizmu przed atakami drobnoustrojów (m.in. SarsCov2), gojeniem i zjawiskami alergicznymi (w tym wstrząsem anafilaktycznym zaostrzonej alergii).
Zespół aktywacji komórek tucznych (MASA) może być wywołany przez zakażenie SarsCov2, poprzez dysfunkcję RAS i nadaktywację receptorów AT1R i „Toll-Like” (TLR) napędzających odporność wrodzoną.
W ten sposób „nadreaktywne” komórki tuczne uwalniają – niewłaściwie – mediatory chemiczne (do 200 różnych typów, w tym histaminę, heparynę, prostaglandyny, proteazy, leukotrieny, cytokiny prozapalne itp.) poprzez degranulację, która może powodować wiele objawów i patologii.
Występują zaburzenia dermatologiczne (pokrzywka, świąd, pojawienie się siniaków bez wyraźnej przyczyny), neurologiczne (utrata pamięci, migreny, mgła mózgowa, wahania nastroju, depresja, agresywność), żołądkowo-jelitowe (nudności, wymioty, biegunka lub zaparcia), okulistyczne (zapalenie spojówek), dyskomfort oczu, nawet utrata wzroku, urologiczne (wysoka diureza, trudności w oddawaniu moczu, nocne popędy moczowe), oddechowe (kaszel, astma, świszczący oddech, obrzęk naczynioruchowy) i/lub sercowo-naczyniowe (spadek ciśnienia krwi, zawroty głowy, zawroty głowy, tachykardia, omdlenie), a także wstrząs anafilaktyczny (niskie ciśnienie krwi związane lub nie z trudnościami w oddychaniu).
Czy ten syndrom może zostać wywołany przez szczepienie?
Myślę, że zespół aktywacji komórek tucznych, a także mastocytoza, mogą być bezpośrednio wywołane przez szczepienie Covid-19 lub zastrzyki przypominające.
Dlaczego?
Ponieważ – do tej pory – białko wypustek wytwarzane ze szczepionek (szczepionek mRNA lub wektorów wirusowych) lub wcześniej istniejących (szczepionki inaktywowane lub rekombinowane białko wypustek) okazało się potencjalnie zdolne do wiązania się z receptorem ACE2 docelowych komórek.
Przyłączenie się wirusa SarsCov2 (lub białka Spike szczepionki) do jego receptora ACE2 hamuje degradację angiotensyny-2, która nadmiernie nadaktywuje jej receptor AT1R układu renina-angiotensyna.
Nadmierna aktywacja receptora AT1R powoduje (poprzez powiązane receptory TLR) zespół aktywacji makrofagów (MAS), a także MAS/mastocytozę.
Przypominamy, że zespół aktywacji makrofagów prowadzi do hemofagocytozy (makrofagi zabijają krwinki czerwone, niektóre krwinki białe, a także płytki krwi/trombocyty biorące udział w krzepnięciu krwi), limfocytopenię (mniejsza liczba limfocytów T i B oraz zabójczych komórek NK ), hamowanie wytwarzania interferonu i proliferacja granulocytów obojętnochłonnych (neutrofilia).
MAS towarzyszy wytwarzanie cytokin prozapalnych (burza cytokinowa), nadkrzepliwość poprzez rekrutację płytek/trombocytów (zakrzepica) oraz dysfunkcja śródbłonka.
Procesy te prowadzą do niewydolności narządów i ostatecznie do śmierci.
Jakie zabiegi można zalecić w leczeniu tego zespołu?
Nie będąc lekarzem, nie mogę formalnie polecić przyjmowania określonych leków. Niemniej jednak, biorąc pod uwagę sposób działania SarsCov2, suplementacja witaminy D jest pożądana, ponieważ witamina D spowalnia nadaktywację SRA i jej „szkodliwego” receptora AT1R.
Istnieją również potencjalne metody leczenia, w tym blokery H1 i H2 (cetyryzyna, klarityna, ketotifen, famotydyna) i blokery leukotrienów (montelukast).
Można również stosować aspirynę. Dostępny jest również kromoglikan sodu, przygotowywany w aptece, jako stabilizator komórek tucznych.
Autor; Roman Pleszyński
Photo by Diana Polekhina on Unsplash
_______________________________
