
Osobowość borderline często jest także określana mianem osobowości chwiejnej emocjonalnie podtypu granicznego lub pogranicznym zaburzeniem osobowości. W społeczeństwie panuje błędne przekonanie, że jest to choroba psychiczna, natomiast borderline klasyfikowane jest jako zaburzenie. U osób z “osobowością z pogranicza” przeważają negatywne myśli, lęk przed odrzuceniem, porażką lub rozczarowaniem oraz niespójny obraz samego siebie.
Objawy borderline
Osoby z osobowością borderline zachowują się w sposób schematyczny. Można u nich zauważyć również pewne charakterystyczne dla tego zaburzenia zachowania:
Kłótliwość, huśtawki nastrojów (odczuwanie skrajnych uczuć – w jednej chwili gniew, a chwilę później euforia), postrzeganie świata w czarno-białych barwach, impulsywność, napady gniewu, krytykowanie innych i obwinianie ich o własne niepowodzenia, skłonność do manipulowania, samookaleczanie, grożenie i podejmowanie prób samobójczych, zaburzenia odżywiania (np. anoreksja, bulimia).
Osoby z zaburzeniem borderline są dużo bardziej skłonne do podejmowania ryzyka i stawiania się w sytuacjach zagrażających ich zdrowiu lub życiu: szybka jazda samochodem, zażywanie narkotyków czy próby samobójcze.
Łatwo poddają się negatywnym emocjom. Jeśli odczuwają lęk lub znajdują się w sytuacji stresowej, po prostu poddają się myślom o niepowodzeniu i nie próbują nawet znaleźć wyjścia z sytuacji.
Jednym z objawów jest także zaburzony obraz samego siebie. Osoby z tym zaburzeniem odcinają pewne emocje, co prowadzi do poznania jedynie niektórych części własnej osobowości. Kolejnym objawem jest paniczny lęk przed odrzuceniem – wolą pierwsi zakończyć znajomość, byleby nie zostać tymi porzuconymi.
Mają także skłonność do zbytniego idealizowania własnego partnera, ale jedynie do momentu pierwszego zgrzytu w związku. Natomiast swoim byłym partnerom przypisują jedynie negatywne cechy.

Przyczyny borderline
Naukowcy wciąż spierają się kogo częściej dotyka choroba – mężczyzn czy kobiety. Zgodni są natomiast w jednym – osobowość borderline zdecydowanie częściej rozpoznawana jest u osób młodych.
Przyczyny występowania choroby nie są do końca poznane, jednak kilka z nich dotyczy głównie okresu dzieciństwa: okazywanie dziecku uczuć, brak właściwej komunikacji z dzieckiem, nadmierne krytykowanie dziecka.
Leczenie zaburzeń osobowości borderline
W leczeniu osobowości borderline stosuje się zarówno farmako–, jak i psychoterapię. Nierzadko takie osoby kierowane są do specjalistycznych ośrodków, gdzie są pod całodobową opieką specjalistów.
W farmakoterapii pacjentom podaje się głównie przeciwpsychotyczne, przeciwdepresyjne oraz lit, który skutecznie ogranicza drażliwość i gniew. W leczeniu terapeutycznym skuteczne są zarówno terapie grupowe, jak i indywidualne.
Normalne życie z osobowością borderline jest możliwe, jednak wymaga zaangażowania pacjenta oraz czasu. Dużą rolę grają także choroby współistniejące oraz znalezienie właściwego terapeuty.
Jak postępować z osobą z osobowością borderline?
Współżycie z osobą, u której zdiagnozowano osobowość borderline nie należy do najłatwiejszych, szczególnie jeśli ktoś chce zbudować romantyczną relację. Jest kilka zasad, o których należy pamiętać, jeśli taka osoba znajduje się w naszym otoczeniu:
nie można dopuścić do przejęcia sposobu myślenia tej osoby,
należy pogłębić swoją wiedzę o przebiegu zaburzenia (objawach, zagrożeniach),
należy pamiętać o tym, że osoby z borderline nie krzywdzą innych świadomie, dlatego nie należy brać wszystkiego do siebie,
należy pracować nad komunikacją z tą osobą – nie wywoływać konfliktów i uważnie słuchać jego potrzeb,
nie wolno zmuszać osoby z borderline do podjęcia leczenia.
Osobowość borderline, to zaburzenie, które można leczyć. Należy także pamiętać o tym, że każdemu z nas zdarzają się gorsze momenty w życiu – możemy poddać się czarnym myślom, doświadczyć huśtawek nastrojów i nie oznacza to, że mamy osobowość z pogranicza.
Natomiast jeśli coś w Waszym zachowaniu Was niepokoi lub po prostu czujecie potrzebę skorzystania z porady terapeuty – umówcie się na wizytę. Pora skończyć stygmatyzowanie dbania o swoje zdrowie psychiczne.
Autor; Ada Stachowicz
__________________________